رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران گفت: اولا بايد به اين موضوع توجه داشته باشيم که بودجه‌اي مي‌تواند براي کشور موفقيت‌آفرين باشد که توازن درآمد و هزينه آن به درستي و بر پايه‌هاي منطقي و علمي گذاشته شده باشد.
حمیدرضا صالحی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران و عضو هیات مدیره سندیکا:
اولا باید به این موضوع توجه داشته باشیم که بودجه‌ای می‌تواند برای کشور موفقیت‌آفرین باشد که توازن درآمد و هزینه آن به درستی و بر پایه‌های منطقی و علمی گذاشته شده باشد. ما در بودجه ۱۴۰۰ می‌بینیم که بخش هزینه‌ها همچنان همان خرج و مخارج و هزینه‌های ریخت و پاش‌های گذشته را دارد که باید غربال می‌شد تا بخش‌های لازم و ضروری برای هزینه درنظر گرفته شود و از آن طرف به‌نوعی دولت باید خودش را چابک‌تر و کوچک‌تر و تصدی‌گری‌ها را واگذار می‌کرد تا به سمتی برویم که دولت بیشتر نقش رگولاتور را داشته باشد.
از طرف دیگر در بخش درآمد هم باید بر مبنای آیتم‌هایی که از تحقق آن‌ها خیلی مطمئن هستیم پیش برویم، بعد از درآمد‌های مالیاتی، دو میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه فروش نفت پیش‌بینی شده است که این در حالیست که می‌دانیم به هر حال اولا برداشته شدن تحریم‌ها شاید برای سال آینده صورت نگیرد، دوم اینکه بازار نفت به گونه‌ای نیست که شرایط آن برای ما حفظ شده و بازار به روال وضعیت گذشته باشد و سوم اینکه اصلا دنیا به سمتی حرکت می‌کند که مصرف نفت و سوخت‌های فسیلی را کنار بگذارد و از سوخت‌های غیرفسیلی استفاده کند.
همچنین قرار بود در بودجه ۱۳۹۹ به سمت اقتصاد بدون نفت برویم، بنا بر این مسیری که آغاز شده بود باید حفظ می‌شد و همین مسیر را ادامه می‌دادیم، در شرایط حاضر پیش‌بینی می‌شود که دولت با کسری بودجه شدید مواجه شود و وقتی هم که درآمد‌های نفتی حاصل نشود کسری بودجه قطعی خواهد بود.
برای جبران کسری بودجه هم دولت‌ها از مسیر‌های مختلف مانند چاپ اسکناس اقدام می‌کنند که هم پایه پولی و هم نقدینگی را افزایش می‌دهد که منجر به افزایش نرخ تورم خواهد شد، به همین دلیل می‌توان گفت این بودجه‌ای است که برای آینده تورم ایجاد می‌کند و برای اینکه بخش درآمد و هزینه‌ها به هم بخورد و تورم ایجاد نشود باید روی موضوع درآمد‌ها از جمله درآمد‌های ناشی از بخش نفت تمرکز و دقت شود.
پیشنهاد می‌شود به جای درآمد‌هایی که ممکن است محقق نشود دولت اقدام به فروش اوراق قرضه کند که همه دولت‌ها در چنین شرایطی از مردم استمداد می‌کنند و حتی دولت می‌تواند از منابع نفتی به‌عنوان پشتیبان و ضامن استفاده کند تا مردم اوراق قرضه را بگیرند و از طرفی دیگر دولت باید دارایی‌های خودش را که قابل عرضه است، به فروش برساند. دیگر اینکه بخشی از برنامه اصلاح حامل‌های انرژی را در نظر بگیرد البته با رعایت اینکه دهک‌های مستمند و ناتوان صدمه نبینند و به آن‌ها حامل‌هایی با سوبسید مانند گاز، برق، آب و ... داده شود تا بتوانند در نهایت مشکلاتشان برطرف شود.
منبع: روزنامه آرمان ملی