چهار پیشنهاد سازمان توسعه و همکاری‌های اقتصادی برای مقابله با آثار اقتصادی کرونا

سازمان توسعه و همکاری‌های اقتصادی ( OECD) در گزارشی، به بررسی اثرات اقتصادی ویروس کرونا بر چشم انداز اقتصادی جهان پرداخته است. این سازمان همچنین پیشنهادهایی را به منظور عبور دولت‌ها از بحران فعلی ارایه کرده که از سوی مرکز پژوهش‌های اتاق ایران به فارسی ترجمه و منتشر شده است.

سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی با انتشار گزارشی که متن آن از سوی مرکز پژوهش های اتاق ایران ترجمه شده، ضمن بررسی اثرات اقتصادی ویروس کرونا بر چشم انداز اقتصادی جهان، توصیه های چهارگانه‌ای را در راستای مقابله با شوک‌های اقتصادی ناشی از ویروس کرونا و احیای اقتصادهای جهان داشته است که دولت‌ها، بانک‌های مرکزی و سران اقتصادی کشورها را راهنمایی می‌کند تا ضمن افزایش مشارکت و همکاری‌های بین‌المللی، بتوانند سیاست‌هایی را در سطح ملی برای حمایت از مردم ، بنگاه ها، و حفاظت بیشتر در حوزه بهداشت و درمان به انجام رسانند.

بر اساس جدیدترین تخمین‌های سازمان توسعه و همکاری‌های اقتصادی، تعطیلی کسب‌وکارها به طور مستقیم بخش‌هایی مشتمل بر یک سوم از تولید ناخالص داخلی اقتصادهای بزرگ را متأثر ساخته است. هر ماه تعطیلی کسب‌وکارها، زیانی معادل ۲ واحد درصد کاهش در رشد تولید ناخالص داخلی سالانه اقتصادهای بزرگ به همراه دارد. در این گزارش تاکید شده که بخش گردشگری به تنهایی، 70  درصدکاهش فعالیت را تجربه کرده است.

در مقدمه گزارش سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی که از سوی مرکز پژوهش‌های اتاق ایران به فارسی ترجمه شده، آمده است : «با توجه به پیشنهادهای جدید سازمان توسعه و همکاری‌های اقتصادی ، اقدامات بازدارنده سختگیرانه‌ای که برای کند کردن گسترش ویروس کرونا (Covid-19) مورد نیاز است، به طور قابل ملاحظه‌ای تولید ناخالص داخلی اقتصادهای بزرگ را در کوتاه مدت کاهش خواهد داد.»

در گزارش این سازمان با بیان اینکه تأثیر تعطیلی مشاغل بر کاهش تولید اقتصادهای پیشرفته و اقتصادهای بزرگ نوظهور ۱۵ درصد یا بیشتر و در اقتصادهای متوسط تا ۲۵ درصد است، بر ضرورت اقدام سریع دولت‌ها به منظور حفظ جان مردم و همچنین احیای بخش خصوصی تاکید شده است.

در ادامه، سازمان توسعه و همکاری‌های اقتصادی  به منظور تامین منابع لازم برای مقابله با فوریت‌های بهداشت عمومی در راستای مقابله با شوک‌های اقتصادی ناشی از شیوع ویروس کرونا، توصیه‌های اقتصادی را به دولت کشورهای مختلف ارایه داده است که چهار مورد زیر را شامل می‌شود:

1- دولت‌ها باید به منظور پاسخگویی به چالش‌های بهداشت و درمان، همکاری‌های بین‌المللی خود را افزایش دهند. باید اطمینان حاصل شود که واکسن‌ها و داروهای مقابله با این بیماری، پس از تهیه و تولید، در سریع‌ترین زمان ممکن به دست افراد خواهد رسید. در این راستا، نهادهای تنظیم‌گر باید نسبت به حذف موانع تنظیمی در ارتباط با واکسن و درمان کرونا اقدام نمایند.

2- دولت‌ها باید سیاست‌های مشترک را جانشین روش‌های ناهماهنگ کنند. تأمین مالی سپرهای محافظتی فوری برای مقابله با اثرات منفی این ویروس و تسریع احیای اقتصادی از سوی دولت‌ها ضروری است. این اقدامات محافظتی باید بخش‌های «بهداشت و درمان» ، «مردم» و « بنگاه‌ها» را شامل شود.

3_ با وجود آنکه بانک‌های مرکزی تاکنون اقدامات جسورانه‌ای برای حمایت از اقتصاد انجام داده‌اند، اما نظارت و تنظیمگری‌های مالی حوزه دیگری است که هماهنگی در آن می‌تواند نتایج بهتری را رقم زند. پیامدهای اقتصادی ناشی از بحران COVID-19، بازارهای مالی، ترازنامه‌ها و درآمدهای بانک‌ها را تحت شعاع قرار داده است. اتخاذ یک رویکرد هماهنگ در زمینه پایش، شناسایی آسیب‌ها وانجام اقدامات تنظیمی نتایج بسیار مثبتی را در قیاس با برخوردهای منقطع و متناقض به همراه خواهد داشت.

4_ هر کاری باید انجام شود تا اعتماد را به عرصه جهانی بازگردد. در حالیکه نکته اصلی، کنترل شیوع ویروس است؛ اما این تلاش ها کمک می‌کند عواملی که حتی پیش از شیوع این ویروس اعتماد را ازصحنه جهانی سلب کرده بود از میان برداشته شود، از جمله حذف محدودیت‌های تجاری.