یک کارشناس حوزه انرژی معتقد است آن حجم از سرمایهگذاری که بتواند سطح ناترازی موجود در برق را از بین ببرد، در شرایط کنونی امکانپذیر نیست.
یک کارشناس حوزه انرژی بر این باور است که امسال هم برای عبور از پیک تابستان آن حجم از سرمایهگذاری که بتواند کمبود و فاصله ناترازی را کم کرده و منجر به این شود که مشکل و نقیصه چالش برق رفع شود، نداریم. بنابراین ممکن است در بخش خانگی قطعی و خاموشی نداشته باشیم، اما در بخش صنعت، قطع برق را شاهد خواهیم بود.
حمیدرضا صالحی، فعال حوزه انرژی درباره اوضاع تامین برق در تابستان سال جاری اظهار داشت: متاسفانه ناترازی برق از سالهای گذشته به امسال هم منتقل میشود و اگر رویکرد ما تغییر نکند به سالهای بعد هم منتقل خواهد شد، بنابراین ورود نیروگاههای جدید هم تاثیر محسوس آنچنانی در کاهش ناترازی محسوس نخواهد داشت.
وی افزود: متاسفانه شاهد بودیم که به دلیل قطعی برق خیلی از بخشهای صنایع که برای کشور درآمدزایی داشته و صادرات داشتند و یا در بازار سرمایه و سهام بودند، دچار چالش شدند، در حالی که خیلی از سهامداران روی تولید آنها حساب میکردند که به دلیل عدم تولید و تحویل کالا در زمان مناسب که ناشی از قطع برق بود همگی متضرر شدند و یا این موضوع باعث شد تولیدکنندگان نتوانند تعهدی را که برای صادرات داشتند و یا خوراک چرخههای پایین را تولید کنند، بنابراین متاسفانه قطع برق آثار اقتصادی قابل توجهی به بار گذاشت.
این فعال اقتصادی تصریح کرد: امسال هم برای عبور از پیک تابستان آن حجم از سرمایهگذاری که بتواند این خلاء و کمبود و فاصله ناترازی را کم کرده و منجر به این شود که مشکل و نقیصه چالش برق را رفع کند، نداریم. بنابراین ممکن است در بخش خانگی قطعی و خاموشی نداشته باشیم، هرچند مصرف بخش خانگی در پیک تابستان از کل تولید به بیش از ۴۵ درصد نمیرسد، اما در بخش صنعت قطع برق را شاهد خواهیم بود.
وی گفت: ممکن است برخی کارخانجات زمان پیک را تغییر داده و شیفت را جابجا کنند اما برای برخی کارخانجات این امکان وجود ندارد و منجر به تعطیلی کارخانه و عملا عدم تولید محصولات کارخانه میشود، در کل متاسفانه نگاه فعلی به صنعت نگاه درستی نیست. در دنیا برق را تبدیل به محصول و ایجاد ارزش افزوده کرده و ثروت ایجاد میکنند و قیمت برق صنایع از برق خانگی ارزانتر است، چراکه اعتقاد دارند برق صنایع موجب ارزش افزوده و بالا بردن درآمدهای کشور خواهد شد و این رویه در کشور ما درست بالعکس است.
صالحی درباره اوضاع صادرات برق نیز بیان داشت: صادرات برق در ایران در انحصار دولت است و طبق قراردادهایی که دولت با طرفهای خودش به امضا رسانده اختیار دارد میزانی از برق تولیدی را در ایامی که خودش نیاز دارد صادر نکند و در کشور به مصرف برسانیم، مثلا ممکن است تعهد ۱۲۰۰ مگاوت صادرات برق به عراق در زمان پیک مصرف تابستان در ایران به ۱۰۰ مگاوات هم کاهش پیدا کند، در مورد افغانستان و پاکستان هم همین اوضاع است، بنابراین کمبود برق در نوع تعاملات صادراتی با کشورها تاثیرگذار است. درحالی که صادرات برق از جمله اقلام صادرات غیرنفتی است و باید نسبت به رونق آن اهتمام ویژه بکار بسته شود.
او تاکید کرد: ما حتی در آوردن پول هم موفق نیستیم خیلی از منابع ناشی از صادرات برق و گاز در عراق بلوکه است و هر گونه مصرفی از پول آن باید تحت کنترل باشد، در حالی که باتوجه به اینکه در حوزه برق ظرفیت بزرگی داریم، میتوانیم گاز را تبدیل به برق کنیم، از سوی دیگر تجدیدپذیرها هم امروز سهم زیادی در دنیا دارند و از صددرصد سرمایهگذاری در حوزه برق ۸۵ درصد روانه تجدیدپذیرها میشود، اما در ایران به تجدیدپذیرها بیتوجهی شده و جایی در سبد تولید برق اشغال نکردهاند.
کارشناس حوزه انرژی با بیان اینکه باید توجه شود به سمتی برویم که برخی مسیرها را بازگشایی کنیم، گفت: مثلا شاید تابلوی سبز برق بتواند ما را به سمت واقعی شدن قیمت و توجیهپذیر شدن سرمایهگذاری در صنعت نیروگاهی ببرد و نتیجه اینکه ناترازی و کمبودها جبران شده و صادرات برق نیز در چارچوب تعهداتی به خوبی انجام و برای کشور درآمد ارزی به دنبال داشته باشد.