هفدهمین شماره سراسری نشریه ستبران که صد و سی و هشتمین شماره مستمر آن نیز محسوب میشود، منتشر شد.
صنعت برق بیشک یکی از بارزترین نمونههای ظهور یک توانمندی و افول آن در سایه سیاستهای درست و نادرست است. وقتی در سالهای پس از انقلاب، نگرانیها از قطع همکاری شرکتهای خارجی با وزارت نیرو به اوج خود رسیده بود، کمتر کسی فکر میکرد که در کمتر از بیست سال، صنعت برق ایران با سرعتی غیرقابل باور به خودکفایی در ساخت تجهیزات و تولید خدمات فنی و مهندسی دست یافته و جایگاهی قابل اتکا در حوزه تولید برق در منطقه پیدا کند. واگذاری نیروگاهها در واقع گامی بود که پس از این تجربه موفق میبایست به نقطه عطف تاریخی دیگری برای صنعت برق تبدیل میشد اما در سایه اقتصاد تکلیفی، یارانهای و دستوری برق نه تنها این اتفاق نیفتاد، بکله همان ظرفیتهای ایجاد شده هم به واسطه عوارض و پیامدهای این اقتصاد بیمار به تدریج تضعیف شد.
با افزایش سطح تحریمها، بروز نوسانات شدید اقتصادی، افزایش جهشوار نرخ ارز، کاهش درآمدهای نفتی و بروز محدودیتهای جدی در مبادلات مالی و تجاری بینالمللی، شرکتها با یک مانع بزرگ دیگر مواجه شدند که در کنار چالشهای پرتعداد اقتصاد کشور، انباشت مطالبات، رکود حاکم بر صنعت برق و کاهش توان صادراتی، فعالان صنعت برق در ورطه مشکلات تازهای گرفتار شدند که نتیجه روشن آن توقف سرمایهگذاریها در برق بود.
عباس علیآبادی به تازگی میزان بدهی وزارت نیرو را رقمی بالغ بر ۱۰۰ همت اعلام کرده و این به معنای افت جدی ظرفیتهایی است که تامین منابع مالی شاهرگ اصلی توسعه آنهاست. افول جدی سرمایهگذاریها در طول یک دهه اخیر در حوزههای مختلف صنعت برق اعم از تولید، انتقال و توزیع هم موید همین رخداد تلخ در این صنعت است.
در این شماره از نشریه ستبران به تفصیل به بررسی دلایل افول سرمایهگذاری، بروز ناترازیها و جدیترین چالشهای پیش روی تولیدکنندگان، سازندگان و پیمانکاران صنعت برق پرداخته و تلاش کردهایم تصویری واقعی از روزگار سخت صنعتگران این حوزه ارائه دهیم.
نسخه الکترونیکی ستبران را از اینجا دریافت نمایید.