سالیان سال است که تامین 1200 مگاوات برق مورد نیاز کشور عراق توسط ایران صورت می‌گیرد اما متاسفانه علیرغم پیگیری‌های انجام شده، بنگاه‌ها و شرکت‌های ایرانی سهم چندانی در پروژه‌های زیرساختی انرژی و برق عراق ندارند.
حمیدرضا صالحی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران و عضو هیات مدیره سندیکا:
سالیان سال است که تامین 1200 مگاوات برق مورد نیاز کشور عراق توسط ایران صورت می‌گیرد اما متاسفانه علیرغم پیگیری‌های انجام شده، بنگاه‌ها و شرکت‌های ایرانی سهم چندانی در پروژه‌های زیرساختی انرژی و برق عراق ندارند. ما آنچنان که باید و شاید موفق نشدیم از بازار عراق برای شرکت‌های ایرانی پروژه دریافت کنیم و برای این خلا باید چاره‌ای بیندیشیم. امروز در همه دنیا پروژه‌ها را با فاینانس اخذ می‌کنند، ما نیز باید از این فرصت و ظرفیت استفاده کنیم. به مسئولان پیشنهاد کردیم با منابعی که در کشور عراق از محل فروش نفت و گاز وجود دارد، فاینانس پروژه‌ها را تامین کرده و درآمدزایی کنیم اما ناهماهنگی که بین دولت، بانک مرکزی و منابع موجود در عراق وجود دارد، مانع از آن شده است که از این ظرفیت به درستی بهره برده شود.
کشور عراق دارای بازارهای بکر و بزرگ است و امروز کشورهای دیگری از این ظرفیت استفاده کرده و شروع به سرمایه‌گذاری در این کشور کرده‌اند. سفر مصطفی الکاظمی به آمریکا و انعقاد قراردادهای انرژی با آمریکا به ارزش 8 میلیارد دلار نمونه‌ای است که اخیرا انجام شده است. چرا ما نباید از این فرصت استفاده می‌کردیم؟ اگر همچنان دیپلماسی اقتصادی درباره عراق و بازارهای این کشور، فعال نشود شاهد حضور رقبای دیگری همچون ترکیه و عربستان نیز در این عراق خواهیم بود، همانطور که ترکیه اخیرا برای تامین 450 مگاوات برق عراق اعلام آمادگی کرده است.
ما در استفاده از مزیت انرژی گاز نیز کوتاهی کرده و از بازیگران اصلی در این حوزه به شمار نمی‌رویم و اگر زودتر فکری برای این موارد نکنیم، کل منطقه به دست سایر بازیگران حتی بازیگران آمریکایی و اروپایی خواهد افتاد و این شرکت‌ها جایگزین شرکت‌های ایرانی در منطقه خواهند شد. ما در بهره‌گیری از دیپلماسی اقتصادی و گرفتن بازارهای عراق و منطقه موفق عمل نکردیم و نقشی که امروز دیپلماسی اقتصادی ما نسبت به منطقه اعمال می‌کند، نگرانی درباره آینده را دوچندان کرده است. روابطی که کشور ما در حوزه دیپلماسی بین‌المللی دارد می‌بایست به آوردها و درآمدهای اقتصادی برای کشور ختم شود.
متاسفانه رویکرد دیپلماسی ما درخصوص بازار عراق اقتصادی نبوده است و این موضوع را به راحتی می‌توان در سفر اخیر نخست وزیر عراق به ایران نشان داد چرا که در این سفر هیچ یک از اعضای اتاق بازرگانی برای حضور در جلسات و امضای توافقات حضور نداشتند تا برای بنگاه‌ها و شرکت‌های ایرانی در پروژ‌های این کشور سهمی بگیرند و بازار کسب کنند. امروز در شرایطی قرار داریم که ما بیشترین هزینه‌ها را در عراق میکنیم و منابع ما در آن کشور مانده است، اما کشورهای دیگری مانند ترکیه و کشورهای اروپایی از فرصت استفاده کرده و برای خود پروژه دریافت می‌کنند و این اصلا به نفع ما نیست. ما از مسئولان و سیاست‌گذاران انتظار داریم برای آینده بازار عراق و پروژه‌های این کشور برنامه‌ریزی کنند.